Meppel 

Plaatsen > Meppel

Meppel ligt op een kruispunt van riviertjes en stroompjes.

Als schipperscentrum maakte Meppel een bloei door die sterk samenhing met de verveningen in Drenthe. De stad Meppel telt nu ruim 26.500 inwoners.

Nijeveen heeft een sterk agrarisch karakter. In deze kern wonen 3.500 mensen. Broekhuizen, Rogat en De Schiphorst tellen enige honderden inwoners. Het aantal inwoners van de hele gemeente is 30.500. De oppervlakte is 5.800 ha.

Bezienswaardigheden

  • Het Drukkerijmuseum in Meppel
  • Meppel, Hervormde kerk
    Meppel (c) Martin Lamboo 2016

    Meppel (c) Martin Lamboo 2016

    Het uiterlijk van dit kerkgebouw wordt geheel beheerst door de forse 15de eeuwse toren, een van de meest monumentale torens in Drenthe. Hij vertoont veel overeenkomst met die van Sleen, want hij beide zijn de tweede en derde geleding voorzien van drie langgerekte spitsboognissen. De Meppeler toren is echter rijker uitgevoerd want hier is de middelste nis breder dan de zijnissen, terwijl hij verder een geprofileerde natuurstenen ingangspoort bezit en versierd is met natuurstenen hoek- en kantblokken. Sinds 1827 vormt het open koepeltje een levendige afsluiting. In de noord-oosthoek is een traptoren ingebouwd. De toren werd o.a. in 1540 en 1718 hersteld. Het vroegere waag-gebouwtje aan de noordzijde doet nu dienst als predikantenkamer.Met de bouw van de kerk werd begonnen nadat Meppel in 1422 afgescheiden was van Kolderveen. In 1459 werd het koor gewijd en in de loop van de 15de eeuw kwam ook het schip gereed. Dit schip vormt nu de zuidbeuk van de tweeschepige kerk, want in 1517 werd de noordbeuk toegevoegd. Een ingrijpende verandering onderging de kerk in 1779-’81. Om de ruimte te vergroten werd het vijfzijdig gesloten koor afgebroken en werden de noord- en zuidbeuk doorgetrokken tot aan de hoofdstraat. Daar verrees toen onder leiding van architect A. M. Sorg een neoclassicistisch front, dat goed in het straatbeeld past.

    Bij de restauratie van 1959-’63 herwon de kerk uit- en inwendig veel van zijn oude schoonheid. De zuidmuur werd ontpleisterd, waarbij een gedicht poortje weer te voorschijn kwam en de plaats van de vroegere steunberen. Deze werden hersteld, waarbij de meest oostelijk schuine beer het begin van het vroegere koor aangeeft. Inwendig werd het stucgewelf vervangen door een eiken tongewelf en kwamen in de plaats van ijzeren trekstangen weer houten trekbalken.

    Door de verschillende verbouwingen heeft de kerk enigszins het karakter van een hallenkerk. De zuilenrij en de trekbalken zorgen voor de noodzakelijke optische regelmaat en indeling. Bij de restauratie werden alle banken langs noord- en zuidmuur verwijderd.

    Centraal staan kansel, doophek, tafel en vont: samen een fraai monumentaal geheel. De statige preekstoel uit 1696 heeft gewrongen zuilen en aardig snijwerk op trap, ruggenschot en panelen, hoofdzakelijk met plantaardige motieven. De statenbijbel rust op een fraaie koperen lezenaar, een zeldzaamheid in Drenthe. Een tweede lezenaar prijkt op het doophek dat kompleet met koperen doopboog in 1782 werd geplaatst, dus vlak na de grote uitbreiding. Op de boog de namen van de schenkers: Arent van der Veen en Maria Magreta Schoele. Het hek is gesneden in Lodewijk-XVI trant en toont in de grote panelen de lijdenssymbolen: kruis, spons, lansen en doornenkroon. De kleine panelen hebben de symbolen van de vergankelijkheid: zandloper en de slang die zichzelf in de staart bijt, beeld van de eeuwige wederkeer.

    Het moderne doopvont werd vervaardigd door I. H. Germans en toont de symbolen van de vier evangelisten (engel, leeuw, stier en adelaar) afgewisseld met de Christusmonogram. De zware koperen paaskandelaar (begin 19de eeuw) werd geschonken door de R.K. parochie. Bij de restauratie werd in de vloer een altaarsteen gevonden die opgesteld werd naast de preekstoel en nu een zinvolle bestemming heeft als plaats voor de offergaven. Op de oude avondmaalstafel staan twee tinnen ‘kercken schottels‘ uit 1734, die vroeger dienst deden hij het avondmaal thans worden ze bij collecte gebruikt. De kronen zijn nieuw; de oude zijn in 1847 verkocht.

    Bronnen: Dr. Regn. Steensma Lang de oude Drentse kerken (1977) ISBN 90 246 4213 2 (Bosch & Keuning – Baarn) 

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *